Pierwsze przybory do pisania to pióro trzcinowe, później rylec.
Po latach zaczęto używać przyborów, które sporządzano z lotek piór różnych ptaków (gęsie pióro to ich popularna nazwa). Gęsie pióro zastąpiła stalówka, którą mocowano w drewnianej obsadce, później stała się elementem wiecznego pióra, czyli stalówki z własnym zbiorniczkiem na atrament. Długopis wynaleziony został w 1938 roku.
Lekcja kaligrafii to prawdziwa podróż w czasie. Uczniowie klasy III a i III b mieli możliwość pisania gęsim piórem i stalówką, rysowali patykiem lipowym maczanym w atramencie, uczyli się pisania ozdobnych liter. Kaligrafia uczy cierpliwości, staranności i pokory o czym mogli przekonać się uczniowie sami.
(W. Tobolska, J. Czarnecka)